zaterdag 2 oktober 2021

geschreven door Ine van den Broek-van Hilst

Vier jaargetijden-project

Dit project is met 'de winter' afgerond en dus kunnen de eindresultaten getoond worden.
Eline start de show met haar zomerboek, gebonden in geel Zaansch Bord, haar favoriete materiaal.
Het voorplat is versierd met gedroogde vrouwenmantel en viooltjes uit haar eigen tuin, die in eerste instantie bloempje voor bloempje met pva opgeplakt werden. Maar dat werd niet mooi en daarom heeft zij de bloempjes toen verder met spuitlijm bewerkt.
De ruggen van de katernen zijn met een strookje geel vloeipapier beplakt en de katernen werden gebonden met een fantasiebinding. Het boekje is 16cm x 11cm groot.

   
Zomerboek van Eline.
Haar herfstboekje is even groot, ook 16cm x 11cm.
Dit boekje heeft Eline gebonden met raffia volgens de Japanse 4-gaats-binding. De buitenbladen zijn gemaakt van een scan op A4 formaat van herfstbladeren uit haar tuin. De scan is ingesmeerd met oxaanolie om het papier doorzichtig te maken. Na twee weken drogen was de scan klaar voor verwerking als omslag en bleek de oliegeur verdwenen.
   
Herfstboek van Eline.

Het winterboekje is evenals de andere jaargetijden-boekjes qua grootte hetzelfde: 16cm x 11 cm.
Dit boekje bond Eline als een Franse band.
De platten zijn bekleed met Zaansch bord, die zij vóór het bekleden op de voorkant en rug versierde met pareltjes. Bovendien dunde Eline de randen om goed in te kunnen slaan.
 
Winterboek van Eline.
4 jaargetijden-serie van Eline.


Fem gaf op het 4de boekje in deze serie de boomtakken een papieren sneeuwlaag.

Winterboek van Fem.
Voor het opbergen van de boekjes van dit project heeft zij een boekdoos gemaakt. De band van de boekdoos is bekleed met groen buckram. De maten van de doos zijn 24cm x 24cm en 2,6cm dik.
De opstaande randen van de vakkenverdeling zijn gemaakt van Eska-jeans bord en onbekleed.


De vier boekjes zijn in blauw buckram gebonden.
De maten van de boekjes zijn 11cm x11cm met ruggen van 1,5cm dik.
De bomen zijn gevormd van stukjes gemarmerd papier.
Het idee is ontsproten aan een quilt van Wendy Vosters, die Fem op internet tegenkwam.


4 jaargetijden-serie van Fem.

Coby raakte geïnspireerd door de opmerking van een vriendin dat haar gemaakte azijnmarmers op ijskristallen leken! Dus besloot ze die ‘ijs-marmers’ als uitgangspunt voor haar winterboek te gebruiken.
Coby maakte een Australian binding van zwart aquarelpapier, hoog 21cm en breed 15cm.
Door sneetjes in de pagina’s te snijden zijn de op ijskristallen lijkende azijnmarmers verwisselbaar in het boekje verwerkt.
 

 

Winterboek van Coby.

4 jaargetijden-serie van Coby.
Annemiek associeert de winter met ijs, koud, wit, breekbaar en ijskristallen, zoals in haar winterboek tot uiting komt. Tussen 2 lagen van 1mm dik wit karton, waarin een rond passe-partout is uitgesneden, zijn uit vliegerpapier geknipte ijskristallen bevestigd.
 
IJskristallen gemaakt door Annemiek.
Tussen de pagina’s met de ijskristallen zit een even groot velletje ‘geschenk folie’ (of: bloemenfolie) in de rug gelijmd om te voorkomen dat de ijskristallen in het boekje in elkaar haken.
Dezelfde folie (om het ‘ijzige’ te behouden) is ook gebruikt als verbinding tussen de pagina’s met het passe-partout en de rug van het boek. Dit dient als scharnier van de pagina’s.
De rug bestaat uit evenveel repen 1mm dik karton als er voor de pagina’s gebruikt zijn.
Er zit een omslag van 300 grams bord omheen, alleen op de rug aan het boekblokje gelijmd.
Het boekje heeft 8 pagina’s van 15cm x 15cm en meet inclusief scharnier en repen: 15cm x 18cm.
De rug is 1,8 cm dik.

4 jaargetijden-serie van Annemiek.
Ik associeer winter met de kleur wit, met sneeuw en met ijskristallen. Daarom heb ik een boekblok gemaakt van katernen met witte vellen papier, en een omslag van wit, met ijskristallen embossed karton.
Om ieder katern zit eveneens een embossed karton met een verschillend winters motief.
 
‘Winter’ is net als de andere delen uit de jaargetijdenserie gebonden met drie katernen die aan de rug van het omslag genaaid zijn met een langsteek.
De titel ‘winter’ is op het voorplat aan de onderkant boogvormig geplakt met losse letters die uit de onderrand van het achterplat gestanst zijn.
Het boekje is 12cm x 18cm en heeft een rugdikte van 2cm.

4 jaargetijden-serie van Ine.


Penisleer
Eline heeft van de weduwe van de scheepsarts Dr. A. Melchior zijn boek De Eerste Walvisvaart van de Willem Barendsz ter restauratie gekregen. Een bijzonder boek, niet alleen qua de schrijnende verhalen over de vele misstanden aan boord, maar ook vanwege het materiaal waarin het boek gebonden is:
penisleer van de blauwe vinvis, het grootste dier op aarde met een lengte van 24 tot 33 meter en een penis van 2,5 meter lang.
Dat dit orgaan gebruikt is om leer van te maken en er het rugdeel en de hoeken van dit boek mee te bekleden, wordt door de scheepsarts geschreven in het voorwoord.
Het leer om het boek dat Eline gaat restaureren is op de rug erg beschadigd en gedeeltelijk aan de kop verdwenen. Een uitdaging dus om het met Japans papier te herstellen.

De Eerste Walvisvaart van de Willem Barendsz
Een zoektocht op Google naar penisleer levert een bizarre en bijzondere ontdekking: een museum in Reykjavik, geheel gewijd aan het mannelijk orgaan van alle levende wezens!
https://www.vice.com/nl/article/evdkma/ik-sleepte-mijn-ouders-mee-naar-een-pikkenmuseum-en-dat-was-niet-bepaald-een-succes
En op de site van Ecomare is te lezen:
“De Texelse walviskenner Adri Vonk vertelde dat potvispenissen vroeger, toen er nog op potvissen gejaagd werd, een gewild object waren. Het was het enige onderdeel van de walvis waar leer van gelooid kon worden. In die tijd werden er lampenkapjes, schooltassen en boekenkaften van potvispiemelleer gemaakt. Tegenwoordig mag er gelukkig niet meer gejaagd worden op potvissen”.


Azijnmarmers

Fem heeft voor haar azijnmarmers een bandzetter gemaakt. Aan ieder blad vouwde zij voor de nodige opdikking een kimmetje naar voren. Vervolgens naaide zij per blad het boekblok in elkaar.
De maten van het boek zijn 15cm x 22cm en de rug is 2cm dik
In de band wilde zij haar op canvas gemaakte azijmarmer verwerken. Daarom tekende zij op de binnenzijde van de buckrambekleding het voorbord en daarin een passe-partout, dat zij vervolgens uitsneed.
Het canvas-azijnmarmertje lijmde zij op het te gebruiken bord van het voorplat. Daaroverheen plakte zij het buckram passe-partout. Vervolgens kon de band afgemaakt worden.
 
Boek met azijnmarmertjes gemaakt door Fem.
Ik heb als proef een bandzetter gemaakt van losse vellen 120gr. papier en tussenbladen van 55 grams Tyvek.
Als naaiwijze koos ik de methode die Sea Lemon demonstreert op You Yube: ‘single sheet binding’
https://www.youtube.com/watch?v=04vt8YfT7XM
Sea Lemon bindt de platten direct mee zodat de rug openblijft. Dat vind ik niet mooi en daarom heb ik een variatie verzonnen door schutbladen mee te naaien en er dan een band omheen te zetten.
Het is een intensieve naaiwijze omdat ieder gat met een eigen draad in een kromme naald genaaid wordt. Als je aan iedere draad een naald steekt, lijkt het vlotter te gaan, maar omdat de draden lang zijn en naar beneden hangen, komen de draden met de naalden constant in de war. Daarom heb ik met 1 naald genaaid en de naald dus steeds ook voor de volgende draad gebruikt. Kost meer tijd, maar voorkomt in de knoop raken van draden en naalden.
Deze bindzwijze geeft een perfect openliggend boek en omdat ik een album voor tekeningen wil maken is dit een perfecte optie om de tekeningen goed te kunnen bekijken.
Omdat de kleurpotloodtekeningen aan weerszijden van ieder blad in gleufjes gestoken worden, komen de kleuren tegen elkaar te liggen. Om dat te vermijden bedacht ik om tussenbladen van tyvek te kiezen, omdat ik spinragpapier te dun vind.
Tyvek verwerkt uitstekend, maar om te voorkomen dat het tyvek naar binnen getrokken wordt door het naaisel, maar ook om voor opdikking te zorgen, heb ik strookjes, van hetzelfde papier als voor de pagina’s, van 15mm breed langs de rugzijde gelijmd en meegenaaid.
Op het plat van dit proefboekje heb ik een azijnmarmer gelijmd die ik eerst met Filmoplast R beschermd heb.
 
Losse-bladen-binding als bandzetter met Tyvek tussenbladen.


Passe-Partout-kleurpotloden-boekjes
Ballpoint-boekjes

Ik heb, samen met andere dames, voor het 'tassenproject' van de Stichting Present in Zaanstad weer boekjes voor 37 kinderen gemaakt. In de herfstvakantie gaan verschillende 'arme' gezinnen verwend worden met allerlei cadeautjes. De kinderen tot 11 jaar krijgen een boekje met kleurpotloden in een zakje genaaid op het achterplat en de jongelui van 11 t/m 17 een notitieboekje met een ballpoint verwerkt in de rug en hun naam in foliedruk op het voorplat. De ballpoint-boekjes hebben opgezette platten, die met de naaimachine op het rugdeel gestikt zijn, met het elastiek ertussen. Naaien door 2,4mm bekleed bord en ruglinnen is met een titanium naald totaal geen probleem.
 

Het project voor de komende maanden is nog niet bekend.